DevinCollins
Geregistreerd op: 26 Dec 2023
Berichten: 3
|
 Geplaatst: 26-12-2023 06:27:27 Onderwerp: buty fila deichmann |
 |
|
|
Nie ma deichmann fila wątpliwości, że jest to jeden z najlepszych albumów z muzyką taneczną, jakie kiedykolwiek powstały. Wydany w 1994 roku debiutancki album Fila Brazillia został wprowadzony w świat, zanim zapanował big beat i trip hop, ale po pierwszym przypływie Orb i ambientu inspirowanego ELF. Ten album, nachodzący po początkowym masywnym stylu Leftfield house z pierwszych wydawnictw Pork, ale zanim spliff wziął górę i Pork utknął w ich obecnym down 'n' easy groove, który wszyscy tak kochamy, ten album jest naprawdę wyjątkowy.
Te próbki mowy umieszczają go w ramach wczesnych lat 90. i są tak samo skuteczne, jak „Serratia Marcescans" The Orb Little Fluffy Clouds miesza lśniący ambient z chaotycznymi wspomnieniami bandy GI pieprzonych na kwasie. To jest tak genialne, jak się wydaje. Następnie utwory takie jak „The Light of Jesus" i „Pots & Pans" nabierają tempa dzięki solidnym rytmom, które dobrze pasowałyby do każdej kawiarni przy plaży na Ibizie. Miejscami ma to wyluzowany, h buty fila deichmann iper-chłodny, chill-outowy rytm, jak na przykład w niesamowitym triphopowym utworze „The Sheriff". W innych jest w górze i prosto w twarz. Ale zawsze jest funkowy i zawsze niezwykle melodyjny… trochę jak Sasha nastawiona na valium. Innymi słowy, jest tak zasadniczo balearski jak butelka San Miguel przed Cafe Mambo. Tym bardziej fila electric flow wmn zaskakujące jest to, że album jest tworzony przez bandę ćpunów z Hull, którzy nigdy nie byli na Białej Wyspie. Każdy album Fila Brazillia jest wart zakupu, ale jeśli uda ci się go wytropić, to sam ten album jest na wagę złota Ibizy.
O to przede wszystkim chodzi w „Retrospective" – o ścieżkę dźwiękową dla tych, którzy wpadają o każdej porze lub potrzebują masażu dźwiękowego, z wrzuconymi krzywymi kulkami, aby uszy były nadstawne; czy to „Soft Music Under Stars" z połyskującym sitarem, czy też wielkie, dziwaczne bity „You Wont' Let Me Rock". A ponieważ w drodze jest więcej, zupełnie nowych materiałów Fila, jest to idealn filadisruptor a okazja dla nowicjuszy, aby doświadczyć ich dziedzictwa z pierwszej ręki, a dla fanów, aby zrobić krok wstecz i przypomnieć sobie, dlaczego w ogóle zostali wyznawcami filozofii Fila.
Brytyjski duet Fila Brazillia to producenci Steve Cobby i Dave McSherry, którzy zebrali wystarczająco dużo utworów po wydaniu w kwietniu 2004 roku „The life and Times of Phoebus Brumal". Ich najnowszym wydawnictwem jest ich dziesiąty album w ciągu tylu lat. French for ten Dicks przypadkowo ma 23 utwory o tych samych cyfrach, co ich własna wytwórnia 23 Records, a także wydaje oddzielne projekty solowe ze Stevem Cobbysem „96" Solid Doctor i Davem „Manem" McSherry Mandrillus Sphynx w 23 Records w 2003 roku, pytanie pozostaje , jak wydajesz dwa albumy w ciągu jednego roku, wciskasz nagrywanie i prowadzisz wytwórnię. Z ich pierwszym nagraniem z Pork Recordings w 1990 roku. W ciągu ostatniej dekady Fila Brazillia zyskała reputację niezwykle poszukiwanych remiksów, z takimi przeróbkami jak Busta Rhymes, Radiohead, Sven Vath i innymi.
Numer 10 od Fila Brazilia, Dicks nasyca twoje podniebienie wszystkim i wszystkim, czasami masz wrażenie, że jesz obiad i deser, wszystko zmieszane i podane jako shake. Naładowany wszystkim, od psychodelicznego rocka, breaków z infuzją electro i dorzucając troc fila electrove hę sampla dla dopełnienia, i nie zapominajcie o Banjo! Po raz kolejny Fila Brazillia wydała jak zawsze eklektyczny album, który dał im status bardzo szanowanych, zwariowanych bandytów z remiksami. Przynajmniej możesz znaleźć „tę" różową płytę, gdy jej szukasz.
Fila to jakieś cudo. Trudno pojąć, skąd ci mega-producenci biorą pomysły – mam na myśli, że rzucają swoje rzeczy w masy, jakby leżały na ich podwórku. Jednak każde wydawnictwo jest pełne zwrotów akcji, które brzmią świeżo i na nowo, w sposób niespotykany wcześniej. „Pheobus" to kolejne arcydzieło…  |
|
